BALLABIO – La festa dell’Indipendenza cade il 28 novembre, per ottenerla i kosovari dovettero combattere in armi per un anno e mezzo contro le truppe regolari della Serbia, tra il ’98 e il ’99. Molti scelsero di abbandonare la loro terra e cercare rifugio e poi anche un futuro in altri paesi, ci fu una diaspora in tutto il mondo, compreso il Lecchese dove attualmente vivono quasi mille persone originarie di quella terra, tra immigrati e oriundi. In tanti hanno creato proprie aziende, soprattutto nell’edilizia, altri si sono integrati nelle fabbriche e nelle attività artigiane.
Con la madre patria mantengono il legame classico: del ritorno per le vacanze estive e anche gli aiuti per la ricostruzione. Il Kosovo è ancora una terra povera, lo racconta Sokol Haliti, sindaco di Viti, (detta anche Vitia o in serbo Vitina) che non è solo una città, ma un vero e proprio territorio quasi provinciale in cui si trova anche la cittadina di Stublla – da cui provengono molte persone ora residenti a Lecco, Ballabio e in Valsassina. Da lì ad esempio è partito Pask Ballabani, ancora prima degli eventi bellici, quasi cinquant’anni fa. Ha fondato l’associazione che porta il nome della sua città ed è ora diretta dalla nipote Floriana Ramaj.
Durante la guerra e nelle fasi successive zio Pask, chiamato così da tutti i propri conterranei, è sempre stato il punto di riferimento per chi voleva arrivare da noi, integrandosi con il lavoro e la scuola per i propri figli. Cosa che è riuscita perfettamente.
L’altra associazione kosovara attiva, dedicata a s. Antonio, viene invece presieduta da Oliver Marku. E sì perché la religione maggiormente praticata è cattolica. Mentre la lingua è l’albanese anche se in Kosovo si parla pure il serbo.
Per la festa del 28 novembre, che si è svolta nel weekend, precisamente sabato, quest’anno è arrivato addirittura il sindaco Haliti, accolto a Ballabio in maniera ufficiale dal ‘collega’ Giovanni Bruno Bussola e dalla giunta, con scambio di doni, doppio rinfresco – italiano all’interno del Comune e all’esterno kosovaro con la comunità di Ballabio e quella della Valsassina.
“È un onore che siate venuti a trovarci – ha dichiarato Bussola – qui dove c’è una grande comunità di ballabiesi di origine kosovara. Segnale importante di fratellanza che ci ha tenuti uniti nel rispetto delle differenze”.
Il suo omologo ha risposto con un grande ringraziamento per l’accoglienza riservata negli anni ai propri concittadini, raccontando come dal suo territorio fosse partita anche Madre Teresa di Calcutta e concludendo con un invito a visitare Vitia.
L’organizzazione locale dell’evento ballabiese è stata curata da Fatmir Mustafa e dai nipoti Gazmen e Liridon Mustafa.
N. A.
Traduzione per i nostri amici kosovari:
KOSOVARËT FESTOJNË PAVARËSINË. DHE KRYETARI I BASHKISË VJEN NGA VITIA
BALLABIO – Dita e Pavarësisë bie më 28 nëntor, për ta siguruar atë, kosovarët duhej të luftonin me armë për një vit e gjysmë kundër trupave të rregullta të Serbisë, midis viteve ’98 dhe ’99. Shumë zgjodhën të braktisnin tokën e tyre dhe të kërkonin strehim dhe më pas edhe një të ardhme në vende të tjera, kishte një diasporë në të gjithë botën, duke përfshirë zonën e Lecco-s ku aktualisht jetojnë pothuajse një mijë njerëz me origjinë nga ajo tokë, duke përfshirë emigrantë dhe vendas. Shumë prej tyre kanë krijuar kompanitë e tyre, veçanërisht në ndërtim, të tjerë janë integruar në fabrika dhe aktivitete artizanale.
Ata ruajnë lidhjen klasike me atdheun e tyre: kthimin për pushimet verore dhe gjithashtu ndihmën për rindërtim. Kosova është ende një tokë e varfër, thotë Sokol Haliti, kryebashkiak i Vitit, (i quajtur edhe Vitia ose në Vitinë Serbe) i cili nuk është thjesht një qytet, por një territor i vërtetë pothuajse provincial në të cilin ndodhet edhe qyteti i Stublla – nga i cili vijnë shumë njerëz që tani banojnë në Lecco, Ballabio dhe Valsassina. Për shembull, Pask Ballabani u largua prej andej, edhe para luftës, gati pesëdhjetë vjet më parë. Ai themeloi shoqatën që mban emrin e qytetit të tij dhe tani drejtohet nga mbesa e tij Floriana Ramaj.
Gjatë luftës dhe në fazat e mëvonshme Xha Pasku, i quajtur sipas të gjithë bashkatdhetarëve të tij, ka qenë gjithmonë pikë referimi për ata që donin të vinin tek ne, duke u integruar me punën dhe shkollën për fëmijët e tyre. Të cilën ai e bëri në mënyrë perfekte.
Shoqata tjetër aktive kosovare, kushtuar s. Antonio, në vend të kësaj kryesohet nga Oliver Marku. Dhe po sepse feja më e praktikuar është katolike. Ndërsa gjuha është shqip edhe pse serbishtja flitet edhe në Kosovë.
Për festën e datës 28 nëntor, e cila u zhvillua gjatë fundjavës, pikërisht të shtunën, këtë vit mbërriti edhe kryebashkiaku Haliti, i mirëpritur zyrtarisht në Ballabio nga ‘kolegu’ i tij Giovanni Bruno Bussola dhe nga këshilli, me shkëmbim dhuratash, pije freskuese të dyfishta – Italian brenda komunës dhe jashtë Kosovës me komunitetin Ballabio dhe atë të Valsassina.
“Është nder që erdhët të na vizitoni – deklaroi Bussola – këtu ku ka një komunitet të madh ballabianësh me origjinë kosovare. Shenjë e rëndësishme vëllazërimi që na ka mbajtur të bashkuar duke respektuar dallimet”.
Homologu i tij u përgjigj me shumë falënderime për mirëpritjen e bërë ndër vite ndaj bashkëqytetarëve të tij, duke treguar sesi nga territori i tij ishte larguar edhe Nënë Tereza e Kalkutës dhe duke përfunduar me një ftesë për të vizituar Vitian.